Eddo Hartmann

Setting the Stage: Pyongyang, North Korea + collectie

Eddo Hartmann

Lobby Yanggakdo Hotel, Pyongyang, 2014 © Eddo Hartmann / Koryo Studio

Kumsusan Palace of the Sun, 2014 © Eddo Hartmann / Koryo Studio

Eddo Hartmann & Koryo Studio - Birthday of Kim Il Sung, 2014

Luc Delahaye, Father and Daughter, 2013 Digital C-print Huis Marseille Collection Courtesy the artist and Galerie Nathalie Obadia, Paris/Brussels

Will They Sing Like Raindrops or Leave me Thirsty series Huis Marseille Collection Courtesy the artist and Stieglitz 19, Antwerp

C-type print Huis Marseille Collection Courtesy the artist and Frith Street Gallery, London

Miss D’vine II, 2007 © Zanele Muholi. Huis Marseille Collection Courtesy the artist and Stevenson Gallery, Cape Town

Architectuur speelt na de revolutie in elk socialistisch regime een belangrijke rol in de opbouw van een nieuwe sociale en politieke omgeving. De complete verwoesting van Pyongyang tijdens de Koreaanse Oorlog (1950-1953) gaf Koreaanse architecten en bouwlieden een schone lei waarop zij een perfect nieuwe socialistische hoofdstad konden bouwen, en zij stortten zich met overgave op deze opdracht. Pyongyang werd ontworpen als een hoofdstad waarin elke Noord-Koreaan zich een moderne socialist kon voelen – de architectuur moest de boodschap van socialisme en vooruitgang aan alle burgers communiceren. Zowel de snelheid waarmee de gebouwen werden gebouwd als hun ultramoderne stijl toonden de ambitie van deze republiek om zich te haasten naar een socialistische toekomst.

De schijnbaar identieke gebouwen waren bedoeld om bewoners de kracht van het socialisme te laten voelen. Verhalen over revolutionaire wapenfeiten werden vereeuwigd in sociaal-realistische standbeelden in de stad, speciale theaters opgericht om de vijf ‘Grote Revolutionaire Opera’s’ van de republiek te vertonen. Deze opera’s dienden niet alleen om de grote Koreaanse prestaties in de geschiedenis te loven, maar ook om de patriottische geest over te dragen aan het volk. Midden jaren zestig kreeg Generaal Kim Jong-il de leiding over partijpropaganda. In deze rol ontwikkelde zijn interesse voor de kunsten zich, met name voor theater en film. Onder zijn leiding werden nieuwe technieken ontwikkeld, specifiek om de Koreaanse revolutieopera bij de grote massa ten gehore te brengen. Zowel opera als architectuur werden in Pyongyang ontworpen om de boodschap van socialisme bij de mensen van de republiek te brengen, als utopisch decor voor hun dagelijkse bezigheden.

Eddo Hartmann

Setting the Stage: Pyongyang, North Korea is een samenwerking tussen fotograaf Eddo Hartmann en productiebedrijf Koryo Studio, specialisten in Koreaanse kunst. In deze serie van evocatieve beelden vangt Hartmann de inspanningen om de ultieme socialistische stad en het leven van de mensen daarin vorm te geven. Eddo Hartmann (Den Haag, 1973) studeerde aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten, Den Haag. Zijn werk is opgenomen in diverse Nederlandse fotocollecties en werd onder andere bekroond door de Association of Photographers en PANL. Zijn boek Hier woont mijn huis [2012], gebaseerd op zijn persoonlijke geschiedenis, maakte grote indruk. Een deel van de fotoserie was in 2013 te zien in Huis Marseille als onderdeel van de tentoonstelling De Herontdekking van de Wereld. MetSetting the Stage: Pyongyang, North Korea onthult Hartmann zijn tweede grote project, waarvan de eerste aflevering nu in twee grote zalen getoond wordt.

Collectie

Luc Delahaye / Danh Vo / Max Pinckers / Dayanita Singh / Zanele Muholi
Naast Setting the Stage: Pyongyang, North Korea is pand Keizersgracht 401 gewijd aan de nieuwste aanwinsten uit de collectie, met werk van de toonaangevende Franse fotograaf Luc Delahaye en de Deens-Vietnamese kunstenaar Danh Vo. Ook te zien is nieuw werk van de jonge Brusselse fotograaf Max Pinckers en collectiestukken van de Indiase fotografe Dayanita Singh en de Zuid-Afrikaanse fotografe en activiste Zanele Muholi.